Transformers: Convoy no Nazo یکی از آن بازی های عجیب و غریب و عجیب و غریب NES است که به نوعی با شما می چسبد. شما به عنوان Ultra Magnus یا Optimus Prime (به نام "کاروان" در اینجا) در یک تیرانداز پیمایش جانبی بازی می کنید که احساس می کند کسی کارتون ترانسفورماتور را با کنترا جمع کرده است اما فراموش کرده است که کنترل ها را صیقل دهد. سطح اول شما را به سمت انفجار decepticons پرتاب می کند در حالی که به طرز ناخوشایندی بین حالت های ربات و کامیون تغییر می کند - فرم وسیله نقلیه را سریعتر می کند ، اما موفق باشید هر چیزی را گول بزنید.

این زیبایی شناسی کلاسیک دهه 80 است ، کامل با اسپری های ریز و انفجاری که نیمی از صفحه را به خود اختصاص می دهد. دشواری بعد از مراحل زوج اول سخت می شود و تشخیص ضربه در بهترین حالت سوال برانگیز است. با این وجود ، چیز جذاب در مورد جاه طلبی آن وجود دارد-جایی که دیگر می توانید موج صدا را در صورت مشت کنید و سپس بلافاصله به یک نیمه کامیون تبدیل شوید؟ فقط انتظار نداشته باشید که آن را عادلانه بازی کند.