سلاح در پیدایش از زمان خود جلوتر بود - به بهترین شکل ممکن و مجازات به بهترین وجه ممکن. شما از این جنگجویان گریمدرک انتخاب می کنید (مورد علاقه من روانی دوتایی بود) ، و ناگهان شما فقط حرکات آتشین را انجام نمی دهید-شما به طور جدی سعی می کنید شمشیر مرد دیگر را خرد کنید. اولین باری که تبر من سلاح حریف را شکست ، من در واقع به CRT خود فریاد زدم.

سیستم دسته کوچک موسیقی جاز تقریباً با ورودی های جهت دار خود تقریباً proto-soulcalibur احساس می کند و اثرات خون برای یک جنگنده ERA 16 بیتی تکان دهنده بود. این نوع بازی ای نیست که در آن Mashing Button شما را به جایی می رساند - تا زمانی که مکانیک کلیک کند ، مرتباً خاک می خورید. اما وقتی این کار را می کنند؟ هیچ چیز رضایت از فرود یک پیشخوان سلاح را به یک دستمال که دشمن شما را از یک صخره می فرستد ، ضرب نمی کند.

اگر بتوانید منحنی یادگیری شیب دار را کنترل کنید ، هنوز هم نگه داشته می شود. فقط ممکن است کنترل کننده خود را پرتاب نکنید وقتی هوش مصنوعی ورودی های شما را مانند یک روانی می خواند.