جنگ های فوق العاده Famicom این است که بازی استراتژی SNES احتمالاً از دست داده اید مگر اینکه در معرض واردات یا تقلید بعدی قرار بگیرید. این اساساً قبل از وجود جنگ های پیشرفته ، جنگهای مبتنی بر شبکه ، همان مسابقات واحد سنگی-کاغذ را پیش می برد ، اما با آن جذابیت 16 بیتی پرشور. شما شروع به حرکت مخازن پیکسل کوچک و پیاده نظام در اطراف می کنید ، فکر می کنید همه آن را فهمیدید ... تا زمانی که بمب افکن دشمن کل خط مقدم شما را به یک نوبت پاک نکند.

Sprites ریز و رنگارنگ است ، موسیقی به آن پانچ مصنوعی کلاسیک SNES رسیده است ، و هوش مصنوعی به هم نمی خورد. یادم است که چند مسابقه اولم را خراب کردم زیرا من به جای اینکه در واقع واحدهای را به درستی قرار دهم ، مانند یک دعوا مستقیم رفتار کردم. نکته حرفه ای: روی واحدهای Recon نخوابید - آنها قبل از ارتکاب ضربه های سنگین خود ، ارزان و عالی برای پیشاهنگی هستند.

اگر هر یک از بازی های بعدی جنگ را بازی کرده اید ، این احساس مانند قدم زدن به یک کپسول زمانی است. این از بعضی جهات ساده تر است (بدون قدرت CO ، بدون تأثیر زمین فانتزی) ، اما این فقط به معنای خام تر این استراتژی است. اگر درگیری های آهسته و روحی مبتنی بر چرخش قرار دارید ، هنوز هم نگه می دارد.