Man ، Street Fighter II Dragon Edition Japan on SNES مانند قدم زدن به یک ماشین زمان است - اما با کنترل های کمی نرم تر از کابینت بازی که احتمالاً به یاد دارید. دومی که آن را بوت می کنید ، آن صفحه انتخاب شخصیت کلاسیک به شما برخورد می کند: Ryu ، Ken ، Chun-Li ، همه به دنبال پیکسل. من همیشه در نهایت چایل را انتخاب می کنم ، زیرا ، بیا ، آن رونق صوتی فقط رضایت بخش است.

مسابقات سریعتر از وانیل SFII احساس می شوند ، اما آنقدر وحشی نیست که نتوانید ادامه دهید. هوش مصنوعی هنوز هم بعضی اوقات تقلب می کند (به شما نگاه می کند ، وگا) ، اما بعد از فهمیدن الگوی یک حریف ، یک دسته کوچک موسیقی جاز کامل را فرود می آورید؟ سروتونین خالص. و بله ، موسیقی بی پایان حلقه می زند ، اما شما ساعاتی بعد خودتان را به صدا در می آورید. این نسخه یک گوهر عجیب و غریب و کمی پیچ خورده از دوران SFII است - نه کاملاً توربو ، اما به اندازه کافی نزدیک است که احساس خطرناک کند.

یک دوست را بگیرید ، چند دکمه را خرد کنید و سعی کنید وقتی Dhalsim در نیمه راه روی صفحه قرار دارد ، کنترلر خود را پرتاب نکنید. دوباره