خوب ، بنابراین Star Trek: نسل بعدی در NES ... یک تجربه است. شما به عنوان یک کادر شروع به پرتاب به صندلی کاپیتان شرکت می کنید ، که بسیار جذاب به نظر می رسد تا زمانی که متوجه شوید بیشتر "مأموریت ها" شامل پیمایش در سیستم منو منو هستند که احساس پشتیبانی فنی در فضا می کند. کاپیتان "Pilchard" (بله ، آنها پیکارد را اشتباه نگیرند) در حالی که سعی می کنید سپرها ، فازرها را مدیریت کنید و به نوعی خدمه خود را از اوج خودداری کنید ، سفارشات را به شما می دهند.

مأموریت اول شما را به یک تماس پریشانی پاسخ می دهید ، اما موفق باشید که می دانید کدام یک از دوازده گزینه منوی یکسان در واقع به شما امکان می دهد از کشتی استقبال کنید. پس از انجام این کار ، به طور تصادفی آنها را منفجر می کنید یا کشتی خود را خراب می کنید زیرا کنترل ها به اندازه یک اپرای کلینگون بصری هستند. هرچه بیشتر بازی کنید ، سناریوها پیچیده تر می شوند - مانند تلاش برای مذاکره با رومی ها در حالی که موتور شما در آتش است و نیمی از خدمه شما در پست های خود در خواب هستند.

این یکی از آن بازی هایی است که می توانید به توسعه دهندگان بگویید که واقعاً Star Trek را دوست داشتند ، اما اعدام احساس می کند که در یک سناریوی کوبایاشی مارو بدون هیچ کد تقلب به دام افتاده اید. اگر با یک طرف زیبایی شناسی LCARS 8 بیتی ناامید شوید ، این ممکن است مربای شما باشد. فقط انتظار نداشته باشید که مانند نمایش بازی کند.