Tamam, bu yüzden Star Trek: NES'deki yeni nesil ... bir deneyim. "Görevlerin" çoğunun uzayda teknoloji desteği gibi hissettiren tıknaz bir menü sisteminde gezinmeyi içerene kadar, kaptanın işletmenin sandalyesine atılan bir öğrenci olarak başlıyorsunuz. Kaptan "Pilchard" (evet, Picard'ı yanlış yazdılar) Kalkanları, aşamaları yönetmeye çalışırken ve mürettebatınızın bir şekilde mutinasyonunu korumaya çalışırken emirleri size havlar.

İlk görev, bir sıkıntı çağrısına yanıt vermenizi sağlıyor, ancak on iki özdeş menü seçeneklerinden hangisinin aslında gemiyi selamlamanıza izin verdiğini anlama iyi şanslar. Bunu yaptıktan sonra, ya onları yanlışlıkla havaya uçuracaksınız ya da kendi geminizi yıkacaksınız çünkü kontroller bir Klingon operası kadar sezgisel. Ne kadar çok oynarsanız, senaryolar o kadar kıvrımlı olur - motorunuz yanıyorken Romulans ile müzakere etmeye çalışmak ve ekibinizin yarısı yayınlarında uyuyor.

Geliştiricilere Star Trek'i gerçekten sevdiğini söyleyebileceğiniz oyunlardan biri, ancak yürütme, hile kodları olmayan bir Kobayashi Maru senaryosunda sıkışmış gibi geliyor. 8 bit LCARS estetiğinin bir tarafı ile retro hayal kırıklığına giriyorsanız, bu sizin reçel olabilir. Sadece şov gibi oynamasını beklemeyin.