مرد ، Final Fantasy 3 تا 6 در SNES؟ این اساساً یک کلاس اصلی در احساس RPG ها است. شما با این قهرمانان کوچک پیکسل شروع می کنید که به نوعی می توانند وزن عاطفی بیشتری نسبت به بیشتر شخصیت های مدرن AAA داشته باشند. موسیقی ابتدا به شما برخورد می کند-این جادوی Uematsu با مصنوعی که به نوعی یک کنسول 16 بیتی را مانند یک ارکستر صدا می کند.

هر بازی عطر و طعم خاص خود را دارد: سیستم شغلی FF3 به شما امکان می دهد تا با کلاس ها ، کلاس ها را پیدا کنید تا زمانی که تنظیمات مهمانی کامل خود را پیدا نکردید (من ساعت ها فقط بین نینجا ها و دراگونها جابجا می شوم) ، FF4 این داستان داستانی چشمگیر و تقریباً عملی را بدست آورد ، FF5 سیستم کار را به درخشش و FF6 صیقل می دهد؟ اوه مرد ، FF6 کسی است که شما در نیمه راه متوجه می شوید که شرور ممکن است قبلاً برنده شده باشد ، و نیمه دوم فقط همه چیز را روی سر خود می چرخاند.

هنر پیکسل هنوز هم در این زمینه وجود دارد-چیزی در مورد نحوه طلسم هایی مانند Meteor یا Ultima صفحه نمایش را روشن می کند که باعث می شود فراموش کنید این کار روی یک کنسول 30 ساله است. و حتی مرا در صحنه اپرا در FF6 شروع نکنید. شما یا آن را دوست خواهید داشت یا می خندید که چقدر سخت پیش می رود ، اما در هر صورت ، آن را فراموش نخواهید کرد.

اگر هرگز این موارد را بازی نکرده اید ، برای یک معالجه وارد می شوید - فقط آماده باشید که یک آخر هفته یا سه آخر هفته را از دست دهید.