Final Fantasy II در SNES (از نظر فنی Final Fantasy IV در ژاپن ، اما ما آن را به عنوان II در روز برگشتیم) یکی از RPG هایی است که فقط با شما می چسبد. افتتاحیه شما را به سمت داستان سیسیل می اندازد - شوالیه با بحران وجدان ، هواپیماهای هوایی ، خیانت - و قدم زدن از بین نمی رود. شما بین شخصیت ها قدم می زنید ، برخی از آنها را از دست می دهید (بدون اسپویلر ، اما بله ، این احساسی می شود) ، و با آن مبارزه وحشیانه ATB برخورد کنید که دشمنان منتظر نیستند تا چیزهایی را کشف کنید.

هنر پیکسل هنوز هم به ویژه جلوه های طلسم و آن سیاه چال های زیرزمینی مودبانه را حفظ می کند. و آن موسیقی متن؟ Uematsu در بهترین حالت خود - شما روزها موضوع رئیس را فرو می کنید. فقط انتظار چیزهای QOL مدرن را نداشته باشید. سنگ زنی بخشی از جذابیت (یا درد ، بسته به صبر شما) است.

اگر این یکی را در دهه 90 از دست داده اید ، این یک بازی ضروری برای داستان است. نسخه SNES کمی ساده تر از نسخه اصلی ژاپنی است ، اما هنوز هم یک چالش را در خود جای داده است.