Adam, Final Fantasy 3 ila 6 SNES? Bu temelde RPG'lerin nasıl hissetmesi gerektiğinde bir masterclass. Bir şekilde çoğu modern AAA karakterinden daha fazla duygusal ağırlık taşımayı başaran bu küçük pikselli kahramanlarla başlıyorsunuz. Müzik size ilk vuruyor-bir şekilde 16 bitlik bir konsol sesi bir orkestra gibi yapan synth'lerle UeMatsu büyüsü.

Her oyunun kendi lezzetine sahip: FF3'ün iş sistemi, mükemmel parti kurulumunuzu bulana kadar sınıflarla uğraşmanıza izin veriyor (sadece ninjalar ve ejderhalar arasında geçiş saatleri), FF4'ler bu dramatik, neredeyse operasyonel hikayeye sahip, FF5 iş sistemini bir parlaklığa ve FF6? Ah adamım, FF6, kötü adamın zaten kazanmış olabileceğinin yarısının farkına vardığınız ve ikinci yarı her şeyi kafasına çeviriyor.

Piksel sanatı da hala dayanıyor-Meteor veya Ultima gibi büyülerin ekranı aydınlatma şekli hakkında 30 yaşındaki bir konsolda koştuğunu unutmanızı sağlayan bir şey var. Ve beni FF6'daki opera sahnesinde bile başlatmayın. Ya seveceksiniz ya da ne kadar zor gittiğine güleceksiniz, ama her iki durumda da unutmayacaksınız.

Bunları hiç oynamadıysanız, bir muamele içindesiniz - sadece bir veya üç hafta sonu kaybetmeye hazır olun.