Final Fantasy III (یا vi ، بسته به اینکه از چه کسی می پرسید) یکی از آن دسته از کلاسیک های SNES است که هنوز هم ادامه دارد. شما با این مأموریت زرهی عجیب Magitek شروع می کنید ، و قبل از مدت طولانی ، به دنیایی پرتاب می شوید که جادو از بین رفته است - البته ، البته این طور نیست. Sprites زرق و برق دار است ، موسیقی سیلی می زند (موضوع Terra هنوز من را به خود جلب می کند) ، و داستان در واقع باعث می شود شما به این شخصیت ها اهمیت دهید. Kefka فقط برخی از شرور عمومی نیست - غافل از بهترین راه.

آنچه من دوست دارم این است که بعداً چقدر باز است. شما می توانید یک دسته از شخصیت ها را استخدام کنید (یا از دست ندهید) ، و برخی از داستان های جانبی آنها سخت تر از طرح اصلی هستند. همچنین ، سیستم Esper به شما امکان می دهد مهارت ها را به شکلی که احساس مجازات نمی کند ، سفارشی کنید. اولین باری که بازی کردم ، به هم ریختم و به همه طلسم های آتش مانند یک احمق دادم ، اما حتی در آن زمان ، این بازی تمام نشد. فقط از صحنه اپرا پرش نکنید - به من اعتماد کنید.