Dharma Doujou یکی از آن سنگهای پنهان SNES است که مانند یک هنرهای رزمی احساس می کند که به کارتریج می چرخد. شما شروع به انتخاب جنگنده خود می کنید-من همیشه با راهب می رفتم زیرا لگد های او این ضربه محکم و ناگهانی را به آنها می داد-و سپس مستقیماً در این نبردهای به سبک دوجو قرار می گیرد که فاصله و زمان بندی زمان بیش از آنکه دکمه را بریزد.

هنر پیکسل به طرز شگفت انگیزی به خوبی حفظ می شود ، به خصوص روشی که شخصیت ها هنگام ضربه سنگین به صدا در می آیند. این یک مرحله وجود دارد که شکوفه های گیلاس در پس زمینه سقوط می کند که من گاهی اوقات مکث می کنم تا به آن خیره شوم. و بله ، این مشکل کلاسیک SNES است - به نظر می رسد چند بار دوباره رئیس سوم را دوباره امتحان کنید تا زمانی که شما می دانید که او می گوید.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه آن را با لمس های کمی استراتژیک ، مانند انتخاب چه موقع شارژ حرکت فوق العاده یا طعمه زدن دشمنان خود را در سوت زدن حملات خود ، ساده می کند. این عمیق ترین جنگنده در آنجا نیست ، اما شخصیت بیشتری نسبت به بیشتر لیست های لیست از آن دوره دارد. هنوز هم هر بار که می شنوم این موضوع عنوان بامبو-فلوت را می شنوم ، دلتنگی را آتش می زند.