Tamam, bu yüzden Star Trek: Yeni Nesil - SNES'deki Futures, temelde şovun kayıp bir bölümünde oynamak gibidir - eğer bu bölüm 16 bit uzaklıktaki hantal görevler ve ciddi bir garip zorluk artışları olsaydı. Enterprise Bridge'de başlıyorsunuz, Starfleet'ten sipariş alıyorsunuz ve aniden gemi savaşı (yavaş hareketli bir satranç maçı gibi hissettiriyor) ve iniş partilerini her kayanın sonuncunun palet takılmış bir versiyonuna kuşkuyla benzettiği gezegenlere götürüyorsunuz.

Diyalog, Picard'ın "Make It So" ve Data'nın garip bir şekilde gerçek yanıtları ile birlikte şov gibi ses çıkarmaya çalışır, ancak SNES'e çevirisi, metin kutularında yarıya kadar ezdiğiniz anlamına gelir. Yine de, çoktan seçmeli bir etik sınavı gibi hissettiren bir menü sistemi kullanarak mürettebatınızın fazlı ayarlarını mikro komutanleme veya uzaylılarla müzakere etme konusunda garip bir şey var.

Sadece sorunsuz yelken beklemeyin - bazıları bir rehber olmadan acımasızdır ve kalkan rotasyonlarını erken çivilemezseniz uzay savaşları sürükleyebilir. Ama eğer "Kalkanlar yukarı!" CRT'nizde Wesley Crusher rastgele bir enerji girdabıyla Ko'd alırken, bu sizin oyunun.