Final Fantasy III (veya VI, kime sorduğunuza bağlı olarak) SNES'de sadece sizinle yapışan RPG'lerden biridir. En başından beri, soğuk bir açıkla bu garip, steampunk-pençeli dünyaya atıldınız-yavaş öğreticiler yok, sadece birkaç asker Magitek zırhındaki karda duruyor. Ruh hali sert ve müzik? Mutlak banger.

Buradaki iş sistemi, ilk bakışta göründüğünden çok daha esnektir. Klasik şövalyeleriniz ve büyücüleriniz var, ama sonra mavi büyücü gibi düşman becerilerini öğrenen vahşi şeyler ya da bu saçma atlama saldırılarıyla ejderha var. Sadece her birinin neler yapabileceğini görmek için işleri takas etmek için çok fazla zaman harcadım - ve evet, bazı kombinasyonlar aptalca aşırı güçleniyor.

Yine de beni gerçekten götüren şey, hikayenin yarıya kadar nasıl döndüğü. Hiçbir şeyi bozmadan, sadece dünyanın ilk gördüğünüz gibi kalmadığını söyleyelim. Piksel sanatı, kasabalardaki sessiz anlardan tam zeplin savaşlarına kadar her duygusal vuruş arazisini yapar. Kötü adamın gerçekten tehlikeli hissettiği bir RPG istiyorsanız, bu sizi ele geçirdi.

Rastgele karşılaşmalar bazen acımasız olsa bile, hala devam ediyor.