SNES'deki Final Fantasy II (Japonya'da teknik olarak Final Fantasy IV, ancak bunu gün içinde II olarak aldık), sadece size yapışan RPG'lerden biri. Açılış sizi Cecil'in hikayesine bırakıyor - Dark Şövalyesi vicdan, hava gemileri, ihanet kriziyle - ve pacing peşine geçmiyor. Karakterler arasında atlayacak, yol boyunca bazılarını kaybedeceksiniz (spoiler yok, ama evet, duygusal oluyor) ve düşmanların bir şeyleri anlamanızı beklemediği o acımasız ATB savaşıyla başa çıkacaksınız.

Piksel sanatı hala devam ediyor, özellikle büyü efektleri ve karamsar yeraltı dünyası zindanları. Ve bu film müziği? Uematsu en iyisi - günlerce patron temasını mırıldanacaksınız. Sadece modern YK şeyleri beklemeyin; Öğütme cazibenin (veya sabrınıza bağlı olarak acı) bir parçasıdır.

90'larda bunu kaçırdıysanız, sadece hikaye için bir zorunluluktur. SNES versiyonu orijinal Japon sürümünden biraz daha kolay, ancak yine de bir meydan okuyor.