Wolf Child on SNES is een van die rare, coole platformers die nooit zoveel liefde hebben gekregen als het verdiende. Je speelt als deze jongen die plotseling een weerwolf kan worden - wat belachelijk klinkt, maar de manier waarop ze omgaan met de transformatie -monteur maakt het eigenlijk leuk. Het ene moment spring je rond als een klein mens, de volgende keer scheur je door vijanden met wolfklauwen.

De niveaus zijn klassieke 16-bit platforms-spikes, bodemloze kuilen, de gebruikelijke-maar schakelvormen houdt dingen interessant. De menselijke vorm is sneller maar zwak, wolfsvorm raakt harder maar beweegt als een tank. Sommige secties dwingen je om na te denken over welke je moet gebruiken, en ik kwam zeker een paar keer vast te zitten voordat ik me realiseerde dat ik halverwege de jump moest schakelen of zoiets.

Boss -gevechten zijn echter waar het echt schijnt. Grote, schermvullende monsters die daadwerkelijk patroonherkenning vereisen in plaats van alleen puree knoppen. De muziek slaat ook - dat knapperige SNES Synth -geluid dat we allemaal missen. Het is niet perfect (hitdetectie kan janky zijn), maar als je van retro-actie-platformers houdt, is deze de moeite waard om op te graven.