Wolf Child on SNES یکی از آن سیستم عامل های عجیب و غریب و جالب است که هرگز به اندازه سزاوار آن عشق به دست نیاورد. شما به عنوان این کودک بازی می کنید که ناگهان می تواند به گرگ تبدیل شود - که به نظر مضحک می رسد ، اما نحوه برخورد آنها با مکانیک تحول در واقع آن را سرگرم کننده می کند. یک ثانیه به عنوان یک انسان کوچک در حال پرش هستید ، دیگری که با پنجه گرگ دشمنان را پاره می کنید.

سطح این بستر های نرم افزاری کلاسیک 16 بیتی است-دارای چاله های بی انتها ، معمول-اما فرم های سوئیچینگ چیزها را جالب نگه می دارد. شکل انسانی سریعتر اما ضعیف است ، فرم گرگ سخت تر می شود اما مانند یک مخزن حرکت می کند. برخی از بخش ها شما را وادار می کنند که در مورد کدام یک فکر کنید ، و من قطعاً چند بار گیر کردم قبل از اینکه متوجه شدم که نیاز به تغییر اواسط پرش یا چیز دیگری دارم.

مبارزات رئیس جایی است که واقعاً می درخشد. هیولاهای بزرگ و پر از صفحه نمایش که در واقع به جای اینکه فقط دکمه را بپوشانند ، نیاز به تشخیص الگوی دارند. موسیقی نیز سیلی می زند ، این صدای مصنوعی ترد SNES ما همه را از دست می دهیم. این کامل نیست (تشخیص ضربه می تواند شوخی باشد) ، اما اگر وارد یکپارچه سازی یکپارچهسازی با سیستمعامل شوید ، این ارزش دارد که ارزش حفر شود.