Wild Guns is een van die SNES -spellen waardoor je je afvraagt waarom meer shooters geen cowboys en robots hebben gecombineerd. Je begint te plukken tussen Clint (een gunslinger die eruit ziet alsof hij uit een spaghetti western stapte) of Annie (die op de een of andere manier een sluipschuttergeweer en een frilly jurk trekt), en dan is het gewoon pure chaos van daaruit.

Het is niet je typische run-and-gun-je ontwijkt kogels in deze rare hybride van een schutter en een Lightgun-spel, die uit de weg rolt terwijl je probeert schoten op te stellen. Het eerste niveau gooit je in een salon met bandieten die uit ramen springen, en het duurde niet lang, je schiet mechanische schorpioenen in een woestijn vol lasertorentjes. Het hele ding voelt alsof iemand het goede, het slechte en de lelijke opnieuw heeft gemaakt met een cyberpunk -twist.

Wat je echt bij je blijft, is hoe goed het voelt om te spelen - de bedieningselementen zijn strak, de explosies zijn belachelijk en de bazen zijn het soort dat je op het scherm doet schreeuwen wanneer je ze eindelijk verslagen. Het is moeilijk, maar op die bevredigende manier waarop je weet dat het jouw schuld is als je sterft. Als je een SNES en een liefde voor rare, hectische actie hebt, is dit een must-play.