Man, Turok op de N64 was iets anders. Je begint in deze dichte jungle met een boog in de hand, en binnen enkele minuten ontwijk je roofvogels en straal je mensachtige hagedis met een jachtgeweer. De wapens voelen belachelijk bevredigend aan - vooral de cerebrale boring, die zo vies is als het klinkt. De niveaus zijn enorm voor een N64 -spel, vol met verborgen gebieden en rare portals naar andere dimensies.

Het is janky volgens de normen van vandaag (veel geluk met de mistige trekafstand), maar in die tijd voelde het alsof het in een legitieme nachtmerrie met dinosaurus inging. En die soundtrack? Pure tribale drums en griezelige synths die nog steeds slaan. Verwacht gewoon geen wandeling in het park - sommige van die platformsecties zijn brutaal.

Als je nostalgie hebt voor shooters uit de jaren '90 of gewoon wilt zien waar 'Dino Hunter'-spellen piekten, is dit een reis.