Als je opgroeide met Toy Story 2, is dit N64 -spel pure nostalgia -brandstof. Je speelt als buzz, springen en stralen door Andy's huis, Al's Toy Barn en zelfs de ruimte - allemaal met die dikke, kleurrijke N64 -sfeer. De bedieningselementen duren een seconde om eraan te wennen (die jetpack aanvoelt in het begin een beetje zwevend), maar als je eenmaal pizza planet tokens ritst en keizer Zurg's Goons ontwijkt, is het geweldig.

Sommige niveaus zijn rechtstreeks platforms chaos, terwijl andere deze raar bevredigende puzzels met speelgoedthema hebben, zoals het stapelen van blokken of racen RC-auto's. En ja, de graphics zijn niet verouderd als goede wijn, maar de muziek? Slaaps nog steeds. Dat hoofdthema begint zodra je het opstart, en plotseling ben je weer 10 jaar oud.

Het is niet de diepste game ooit, maar voor een erkende titel uit 1999 is het veel leuker dan het recht had te zijn. Laat me gewoon niet beginnen met dat ene dakniveau met de vallende tegels - nog steeds geeft me stressdromen.