Toon Panic is een van die rare, verloren N64 -prototypes die nooit een volledige release hebben gekregen - wat jammer is, omdat het deze chaotische energie heeft die ik niet heb gezien in veel cartoonachtige actiegames uit die tijd. Je wordt in deze heldere niveaus van rubberen-shose-animatie-stijl gevallen waar alles rondstuit, en de helft van de uitdaging is gewoon bij te houden wat er op je afkomt.

De bedieningselementen duren een seconde om te klikken-je hebt deze rare mix van platforming en bijna vechtspel-achtige combo's-maar als het eenmaal doet, het trekken van belachelijke overdreven bewegingen terwijl het vallen van vallende aambrillen en exploderende taarten verrassend goed aanvoelen. Het is janky op die klassieke N64 -manier, maar in een charmante, "ze waren hier iets op iets" soort Jank. Zeker de moeite waard om te kijken als je van obscure retro -dingen met persoonlijkheid houdt.