Oké, dus de Krion -verovering is eigenlijk wat er gebeurt als Mega Man en een rare, ondergrondse Metroid een baby hadden - maar met veel meer stuiterende vijanden. Je speelt als deze kleine gepantserde krijger (die eerlijk gezegd lijkt alsof ze hun helm hebben geleend van een sci-fi garage sale) en duikt in grotten boordevol wezens die gewoon niet ophouden met je te hangen. Sommigen schieten, sommigen exploderen, en sommigen lijken gewoon te bestaan ​​om je te irriteren.

De bedieningselementen zijn strak, maar verwacht niet dat dit een wandeling in het park zal zijn. Je hebt een klap, een projectiel en heel veel geduld om vijandelijke patronen te leren. Alleen al het eerste niveau gooit stuiterende blobs, vliegende dingen en deze rare bomjongens naar je - alsof het spel testen hoe graag je de oppervlakte wilt bereiken.

Als je van actie uit de NES-tijdperk houdt met een kant van "Waarom probeert alles me te doden?", Is dit een solide keuze. Geef me gewoon niet de schuld als je vastloopt aan die ene sprong in niveau 3.