خوب ، بنابراین فتح کریون اساساً اتفاقی است که اگر Mega Man و یک Metroid عجیب و غریب و زیرزمینی یک نوزاد داشته باشند - اما با راه دشمنان تندرست تر. شما به عنوان این جنگجو کوچک زره پوش (که صادقانه به نظر می رسد کلاه ایمنی خود را از فروش گاراژ علمی تخیلی وام گرفته اند) بازی می کنید و به غارهای بسته بندی شده با موجوداتی که فقط متوقف نمی شوند ، شیرجه می زنید. برخی از آنها شلیک می کنند ، برخی منفجر می شوند و برخی دیگر به نظر می رسد که شما را اذیت می کنند.

کنترل ها محکم است ، اما انتظار ندارید که این پیاده روی در پارک باشد. شما برای یادگیری الگوهای دشمن یک مشت ، یک پرتابه و صبر زیادی دارید. سطح اول به تنهایی حباب های تندرست ، چیزهای پرواز و این بچه های بمب های عجیب و غریب را به شما می اندازد - مانند آزمایش بازی که چقدر بد می خواهید به سطح برسید.

اگر با یک طرف "چرا همه چیز سعی در کشتن من دارد؟" در دوران NES به عمل می آیید ، این یک انتخاب محکم است. وقتی در آن یک پرش در سطح 3 گیر می کنید ، مرا سرزنش نکنید.