Oké, dus Tetrisphere is in feite Tetris, maar iemand gooide het in een blender met een 3D -puzzel en heeft de gekheid opgezet. In plaats van vlakke rijen, stap je blokken op een draaiende bol en pelt je lagen weg als een ui om de kern te ontdekken. In het begin voelt het vertrouwd-blokken vallen, je roteer ze-maar dan begint de bol te draaien, en plotseling ben je een tweede geleiding van elke beweging.

De soundtrack heeft deze hypnotische elektronische sfeer die de chaos op de een of andere manier opzettelijk voelt. Er is een modus waarin je tegen de tijd racet om de kern bloot te leggen, en een andere waar je gewoon probeert de Block Avalanche te overleven. Het is een van die spellen waar je een uur verliest zonder het te beseffen omdat je blijft zeggen: "Nog een poging, ik had het bijna."

Als je van puzzels houdt die op nieuwe manieren met je hersenen knoeien, houdt deze N64 -edelsteen nog steeds stand.