Super Metroid -oxide is een van die SNES -games die gewoon goed aanvoelen - zoals glijden in een oud paar laarzen die op de een of andere manier nog steeds perfect passen. Je begint als Samus, die door griezelige buitenaardse tunnels schiet, en binnen enkele minuten ben je al verloren in een cavern en vraagt je af of die rare muur een geheim verbergt of gewoon met je rommelt. (Spoiler: het verbergt waarschijnlijk iets.)

De atmosfeer is dik - zoals: "Draai de lichten uit en laat de soundtrack je eruit kruipen" dik. En de bedieningselementen? Glad als boter, zelfs decennia later. Je springt, schiet en rolt zo veel in een bal dat het een tweede natuur wordt, totdat je een baas raakt waardoor je je hele strategie heroverweegt. Classic Metroid, eigenlijk.

Als je het origineel hebt gespeeld, zul je de sfeer onmiddellijk herkennen, maar Oxide voegt genoeg wendingen toe om zelfs veteranen te laten raden. En als je nieuw bent? Maak je geen zorgen - je zult obsessief elke verdachte vloertegel in een mum van tijd bombarderen. Geef me gewoon niet de schuld als je drie uur uit het oog verliest om die laatste power-up te vinden.