Super Metroid Oxide یکی از آن بازی های SNES است که احساس می کند درست است - مانند لغزش به یک جفت چکمه قدیمی که به نوعی هنوز کاملاً مناسب است. شما به عنوان ساموس شروع می کنید و از طریق تونل های بیگانه بیگانه منفجر می شوید و در عرض چند دقیقه ، در بعضی از غارهای گم می شوید که آیا این دیوار عجیب و غریب یک راز را پنهان می کند یا فقط با شما آشفته است. (اسپویلر: احتمالاً چیزی پنهان شده است.)

جو ضخیم است - مانند ، "چراغ ها را خاموش کنید و اجازه دهید موسیقی متن فیلم شما را بیرون بیاندازد" ضخیم است. و کنترل ها؟ به عنوان کره صاف ، حتی چند دهه بعد. شما آنقدر پرش می کنید ، شلیک می کنید و به یک توپ می چرخید که طبیعت دوم می شود ، درست تا زمانی که به یک رئیس ضربه بزنید که باعث می شود در کل استراتژی خود تجدید نظر کنید. Metroid کلاسیک ، اساساً.

اگر نسخه اصلی را بازی کرده اید ، فوراً Vibe را تشخیص می دهید ، اما اکسید پیچیدگی های کافی را برای نگه داشتن حتی جانبازان اضافه می کند. و اگر تازه کار هستید؟ نگران نباشید - شما در هر زمان وسواس کاشی کف مشکوک را بمباران نخواهید کرد. فقط وقتی سه ساعت پیگیری می کنید سعی در یافتن آن آخرین قدرت را از دست ندهید ، مرا سرزنش نکنید.