Man, Shadows of the Empire on N64 was zo'n rare, ambitieuze puinhoop - op de beste manier. Je speelt als Dash Rendar, dit knock-off Han solo-type, rondrennen rond schietende stormtroopers, springen op speedfietsen en zelfs de outrider besturen in deze janky-maar-grappige ruimtegevechten. Het hoth -niveau alleen? Pure nostalgie-het stinken van AT-ATS met sleepkabels zoals je de film opnieuw beleven, behalve met veel ergere graphics en op de een of andere manier meer charme.

Het heeft die klassieke N64 Clunkiness uit de late jaren '90-Awarkward Camera, Weird Hit Detection-maar de enorme variëteit houdt het interessant. Het ene moment sluip je door riolen, het is de volgende minuut dat je in een volledig hondengevecht boven een sterrestroyer bent. De in principe van het verhaal is fanfictie die de kloof tussen Empire en Jedi vult, compleet met cheesy tussenfilmpjes die Boba Fett op de een of andere manier nog cooler maken.

Ik ga niet liegen, sommige niveaus verouderd als melk (kijkend naar je, IG-88 Boss-gevecht), maar als je hiermee bent opgegroeid, is het nog steeds geweldig. Misschien verlaag je je verwachtingen voor de afbeeldingen.