Oké, dus dit is een van die rare gelicentieerde SNES -spellen die op de een of andere manier onder de radar gleed. Je zou denken dat een Star Trek-game allemaal om ruimtevrijheid en diplomatie zou gaan, maar nee-dit is een top-down strategie-ding waar je eigenlijk speelt als Picard die missies beheert. De Pixel Art is eigenlijk behoorlijk fatsoenlijk voor het tijdperk, vooral de enterprise interieurs, maar de gameplay? Onhandig als ach.

Het eerste wat je zult merken, is hoe langzaam alles beweegt. Je schuifelt bemanningsleden rond het schip als een soort interstellaire HR -manager en stuurt ze vervolgens naar planeten waar ze in een hinderlaag worden gebracht door vreemd agressieve buitenaardse wezens. De Phaser Combat voelt alsof iemand van Star Trek probeerde te veranderen in een turn-based RPG en gaf halverwege het op. En laat me niet eens beginnen met de minigame "onderhandelen" - het raden gewoon willekeurige dialoogopties totdat de Alien stopt met boos op je te zijn.

Eerlijk gezegd is het leuker om het gewoon op te starten en te lachen om de hilarisch slechte stemvoorbeelden ("Red Alert" klinkt als iemand die in een blikje schreeuwt). Alleen hardcore trekkies of SNES -voltooiingen moeten zich hierover druk maken.