Power Punch 2 is een van die NES -bokspellen die eenvoudig begint - je bent Mark Tyler, een zwaargewicht kampioen die al negen titelverdedigingen heeft verpletterd - maar gooit je dan ooit in het raarste toernooi ooit. De Intergalactic Boxing Federation? Ja, blijkbaar is dat een ding in 2006, en nu ben je vechten met cyborgs, mutanten en wie weet wat nog meer.

Het eerste gevecht voelt vertrouwd - Jabs, ontwijkt, de gebruikelijke - totdat de linksehaak van je tegenstander bijna je hoofd eraf haalt. Blijkt dat "een gebouw kon plat maken" was niet alleen hype. Het trainingsschip helpt, maar niets bereidt je voor op het eerste keer dat een verchroomde freak je halverwege de ring klopt. Je hebt elke truc van je aardgevechten nodig om te overleven, laat staan winnen.

Het is overdreven, een beetje janky, en precies wat je zou willen van een NES-spel uit het late tijdperk die veel te hard probeert om op te vallen. Als je af en toe een goedkope schot van een mutant met vier armen aankan, is het een vreemd bevredigende rit.