Pokémon Stadium op de N64 was de eerste keer dat we onze favoriete monsters te zien kregen Duke It Out in Full 3D - en man, voelde het toen een groot probleem. Je begint met het kiezen van je team (of importeert je genivelleerde crew uit de Game Boy Games als je de transfer Pak had), en plotseling gooien je kleine pixelateerde vrienden vuurballen en Thunderbolts alsof ze in een overdreven anime-strijd zijn. De animaties waren eenvoudig volgens de normen van vandaag, maar kijken hoe Charizard eindelijk met zijn vleugels of Pikachu klapt, springt eigenlijk rond? Pure magie.

De Duitse versie speelt precies zoals de anderen, alleen met menu's en tekst in het Duits - handig als je de taal beoefent of net als de manier waarop "glurak" geluiden vergeleken met "Charizard". Het echte plezier was in de Gym Leader Castle Mode, waar je zou slijpen door steeds brute gevechten, of de minigames die Pokémon veranderden in raar verslavende feestuitdagingen. Natuurlijk, de AI kan brutaal zijn als je niet was voorbereid, maar dat maakte het eindelijk Mewtwo versloeg met je te weinig niveau nog zoeter.

Het is nog steeds een van de beste manieren om die Pokémon-hype uit de jaren '90 opnieuw te beleven zonder je oude game-jongen uit te graven.