PD Ultraman Battle Collection 64 is een van die rare N64-vechtgames die alleen in Japan zijn die op de een of andere manier onder de radar gleed. Je kiest uit een selectie van Ultraman-helden (en schurken, als je je kruidig voelt) en dukt het uit in deze dikke, laag-poly 3D-arena's. De bedieningselementen duren even om te wennen - te verwachten dat veel spam van balk en onhandige sprongen in het begin - maar zodra het klikt, is er iets vreemds bevredigend aan het worstelen van gigantische monsters als een gloeiende ruimte -agent.

Het is absoluut ruw rond de randen - sommige van de animaties zijn stijf en de camera vecht je meer dan de eigenlijke vijanden. Maar als je opgroeide met het kijken naar Ultraman of gewoon dol is op obscure N64 eigenaardigheden, is er charme in zijn jank. De fasen zijn vernietigbaar, wat altijd leuk is, en het landen van een perfect getimede specium Ray voelt veel meer hype aan dan zou moeten. Verwacht gewoon geen gepolijste arena-jager zoals Power Stone-dit is pure Japanse arcade-chaos uit de late jaren '90.

Eerlijk gezegd is de helft van de aantrekkingskracht om te lachen hoe absurd sommige speciale bewegingen eruit zien in bloky N64 -afbeeldingen. De vliegende kick van Ultraman is niet zo dramatisch.