Olympisch hockey Nagano '98 is een van die N64 -sportwedstrijden die daadwerkelijk standhoudt - vooral als je een buddy hebt om tegen te spelen. De bedieningselementen zijn eenvoudig genoeg (alleen die C-knop voor Slapshot Madness), maar er is een stiekeme diepte als je begint te passeren en spelen op te zetten. Graphics zijn blokkerig volgens de normen van vandaag, maar het ijs ziet er eigenlijk fatsoenlijk uit en de speleranimaties hebben die raar bevredigende charme uit de jaren 90.

Spelen als Team Canada of Zweden voelt legitiem, zelfs als de roosters duidelijk verouderd zijn. De fysica is verrassend solide - pucks stuiteren realistisch van de planken en het controleren van iemand in het glas wordt nooit oud. De AI is niet geweldig, maar de multiplayer is waar dit schijnt. Er gaat niets boven het afval dat je vriend overpoelt na het scoren van een laatste seconde doel met Japan, van alle teams.

Als je van retro-sportspellen houdt, is dit een verborgen juweeltje-verwachten niet alleen het realisme op NHL-niveau.