Mevrouw Pac-Man op NES is in feite de koelere, ietwat flitsende versie van het origineel-genamde dot-champing-actie, maar nu met een boog, lippenstift en een schoonheidsmarkering (omdat waarom niet?). De doolhoven veranderen deze keer eigenlijk, waardoor dingen zich niet repetitief voelen, en er zijn deze rare kleine bonusitems die rondzweven in plaats van gewoon in het midden te zitten. Het is nog steeds dezelfde hectische spookmodging die je je herinnert, alleen met een beetje extra flair.

Eerlijk gezegd maakt de doolhof -variëteit een groter verschil dan je zou denken - net wanneer je je op je gemak begint te voelen, schakelt de lay -out van je op. En die rondzwervende fruitbonussen? Ze zijn stiekem, glijden altijd weg als je denkt dat je ze hebt. Klassieke arcade -vibes, maar met voldoende tweaks om fris te voelen.