Mevrouw Pac-Man op NES is eigenlijk de arcade-klassieker maar met een beetje extra kruiden. De doolhoven veranderen om de paar niveaus - net wanneer je je op je gemak begint te voelen, draait de lay -out om je heen en plotseling ontwijk je geesten in een hele nieuwe speeltuin. Bovendien zijn er deze rare kleine tussenfilmpjes tussen niveaus die Pac-Man en mevrouw Pac-Man verliefd worden, wat ... vreemd charmant is?

Het is ook sneller dan het origineel, en die onvoorspelbare spookpatronen houden je scherp. Ik raak nog steeds in paniek als Blinky rood wordt en begint te zoomen. De NES -poort is niet perfect, maar het is dichtbij genoeg bij de arcade om zich legitiem te voelen. Als je alleen de eerste Pac-Man hebt gespeeld, is deze een draai waard.