Pacxon neemt de klassieke Pac-Man-formule en draait deze in iets veel strategischer. In plaats van gewoon stippen in een doolhof te slaan, snijd je brokken van een rooster uit terwijl je spoken ontwijkt - en als je te hebzuchtig wordt, ben je toast.

Dit is hoe het werkt: je knabelt weg bij rijen en kolommen om in de geesten te boksen, maar laat te veel open ruimte achter en ze zullen je vangen. De eerste paar niveaus misleiden je om te denken dat het gemakkelijk is, totdat je plotseling zweet over het risico lopen van een grote hap of het veilig spelen. (Spoiler: ik ga altijd voor de grote hap en heb er de helft van de tijd spijt van.)

Het is een van die spellen waar je om 2 uur 'nog een probeert' zult schreeuwen omdat je weet dat je die laatste geest had kunnen blokkeren als je zagged hebt gezegd. Eenvoudig, straffend en raar bevredigend wanneer je eindelijk een perfecte 80% duidelijk spijkert.