Monaco Grand Prix op N64 is een van die racesims die eigenlijk voelt alsof je worstelt met een echte auto - niet alleen maar versnellen en hopen op het beste. De fysica is zwaar, dus als je in een barrière in de strakke hoeken van Monaco slaat (en je zult het doen), stuitert je auto niet alleen af als speelgoed. Je zult elke schraap voelen en draaien.

De tracks zijn verrassend gedetailleerd voor een N64-spel, vooral de door regen gesneden versies waar je banden daadwerkelijk worstelen voor grip. Ik herinner me dat ik veel te lang besteedde aan het proberen om de rempunten op Suzuka's S-Curves te nagelen. En ja, de AI rommelt niet rond - ze zullen langs je heen duwen als je een centimeter open achterlaat.

Multiplayer is echter waar het echt schijnt. Er gaat niets boven het kijken naar de auto -visstaart van je vriend wild nadat ze een terugschakeling hebben afgebroken. Verwacht gewoon geen flitsende graphics-dit is puur, enigszins janky, sim racen uit het einde van de jaren '90 op zijn meest oprechte.