Killer Instinct op SNES was een van die spellen waardoor je stopte en staarde toen je het voor het eerst in arcades zag - toen opnieuw toen het consoles raakte. De vooraf gerenderde 3D-jagers zagen er belachelijk soepel uit in vergelijking met pixel-sprites, zelfs als de animaties een beetje stijf van dichtbij waren. Jago's Flaming Sword, Orchid's ... Laten we zeggen dat afleidende inactieve animatie, alles op het volgende niveau voelde in '94.

Waar het echt scheen was het combo -systeem. Landing van een 20-hit ultra voelde als het kraken van een geheime code, en de omroeper schreeuwde "Ultraaaaaa" werd nooit oud. De SNES-versie kon duidelijk niet overeenkomen met de pk's van de arcade, maar het uittrekken van een CCC-Combo Breaker met een buddy op de bank? Pure magie. Houd nog steeds stand als je van die old-school, Dial-a-Combo Chaos houdt.