Hydro Thunder op N64 is puur chaotisch bootraces - geen subtiliteit, gewoon belachelijke snelheid en golven die je proberen om te draaien. Je kiest deze overdreven speedboten (die met de haaienmond is objectief de coolste) en blaast door wilde sporen als een stormachtige Arctische passage of een tempelruïnes cursus met geisers die onder je uitbarsten.

De waterfysica is janky op die klassieke N64 -manier - het maken van een golf verkeerd stelt je aan het draaien als een dronken dolfijn, maar op de een of andere manier draagt dat gewoon bij aan het plezier. De snelkoppelingen zijn verborgen in de domste plaatsen, zoals achter watervallen of binnen whirlpools, en het vinden van ze voelt als vals spelen op de best mogelijke manier.

Het is niet bepaald een diepe sim, maar wat maakt het uit als je 90 mph doet voorbij een flipping T-Rex-skelet? Houd nog steeds stand als je van arcade -racers houdt die zichzelf niet serieus nemen.