Hexen op de N64 is een van die humeurige, gotische shooters die aanvoelen als ondergang, maar met veel meer donkere fantasie -vibes. Je kiest tussen een krijger, geestelijke of magiër - elk speelt totaal anders, en ik ga altijd terug naar de magiër omdat het gooien van vuurballen nooit oud wordt. De niveaus draaien en draaien, vol met verborgen schakelaars en rare puzzels die je laten teruggaan om erachter te komen waar die ene ontbrekende sleutel is.

Het heeft die klassieke esthetiek uit het midden van de jaren 90-chunky texturen, griezelige ambientgeluiden en vijanden die je vanuit de schaduw naar je slingeren. Sommige van de platformbits zijn janky volgens de normen van vandaag, maar er is iets vreemds charmant over hoe unapologically grimmig en cryptisch het hele ding is. Als je van retro FPS-games houdt met een kant van kerker-kruipen, is dit een reis.