Disney's Tarzan op N64 is een van die erkende games die daadwerkelijk standhoudt. Je begint door wijnstokken te slingeren zoals je zou verwachten, maar de bedieningselementen hebben dit raar bevredigende gewicht - alsof je het momentum bijna kunt voelen wanneer Tarzan op het juiste moment gaat. De jungle ziet er verrassend weelderig uit voor een N64 -spel, met deze heldere greens en blues waardoor het levend voelt.

Het is ook niet alleen hersenloze platforms. Sommige niveaus racen je tegen apen of ontwijking van luipaarden, en er zijn zelfs een paar secties waar je een logboekversnellingen berijdt (wat, ja, zo chaotisch is als het klinkt). De muziek is allemaal Phil Collins-y, dus als je opgroeide met de film, is het een onmiddellijke nostalgie-hit. Verwacht gewoon niet dat het gemakkelijk is - sommige van die wijnstoksprongen vereisen irritant precieze timing.

Als je van klassieke platformers met een beetje persoonlijkheid houdt, is deze de moeite waard om de N64 af te stoffen.