Dahna Megami Tanjou is een van die rare, obscure Genesis JRPG's die nooit buiten Japan is gekomen - wat jammer is, omdat het deze vreemde charme heeft. Je begint in deze fantasiewereld waar goden en mensen verward zijn in een rommelig conflict, en meteen geven het sprite werk en de muziek die klassieke Sega -sfeer uit de jaren 90 af.

Combat's turn-based maar met een wending-je feestvorming is echt belangrijk, en positionering kan een gevecht maken of breken. Nam me een paar gevechten om te beseffen dat mijn genezer bleef sterven omdat ik ze op de eerste rij stak. Oeps. Het verhaal heeft die old-school melodrama, compleet met dramatische pauzes en overdreven serieuze dialoog, maar hey, dat hoort bij het plezier.

Als je van het opgroeien van vergeten RPG's opgroeit, is deze het bekijken waard - verwacht gewoon geen gepolijste Final Fantasy -kloon. Het is ruw aan de randen, maar er is iets vreemds bevredigend aan het uitzoeken van zijn eigenaardigheden.