Contra 3 op SNES is waar de serie zijn spieren echt heeft gebogen. De sprong van NES naar Super Nintendo ging niet alleen over mooiere explosies-je zwaait uit Polen als een soort buitenaards, klimmuren, klimmuren en zelfs tanks kapende tanks. De eerste keer dat ik een van die overheadbars pakte, heb ik helemaal in een zwerm vijanden geplant, maar als je de timing eenmaal naar beneden hebt, voelt het geweldig.

Ze gooiden in deze Wild Mode 7 -fasen waar je raketten rijdt of door de straten van de stad op een motorfiets rijdt, het vuur van alle kanten ontwijkt. En godzijdank hebben ze de snelvuurknop weggegooid-startend met aanvalsgeweren recht uit de poort maakt die vroege chaotische momenten veel minder straffen. Maar als je eigenwijs wordt met de spin-jump-aanval (waar je kogels in elke richting ontketent), kost één hit jullie beide wapens. Leerde dat op de harde manier.

Het is nog steeds contra - brutaal, luid en vol van "Hoe moest ik dat ontwijken?!" Momenten - maar met veel meer speelgoed om mee te spelen.