Bomberman Hero op N64 is een van die rare spin-offs die echt werkt. In plaats van de gebruikelijke chaosgebaseerde raster, loop je en spring je door volledige 3D-niveaus-wat janky klinkt, maar op de een of andere manier voelen de bedieningselementen net na een paar minuten aan. Het eerste niveau gooit je in deze neonstad waar je bommen van muren stuitert om vijanden te raken die zich achter dekking verstoppen, en ja, je zult je zeker een paar keer opblazen om de timing uit te zoeken.

Wat me verbaasde, was hoeveel het leunt naar avontuurselementen. Er zijn sleutels om te vinden, verborgen paden en zelfs een lichte platforming tussen bomgevechten. De muziek heeft deze kaasachtige elektronische sfeer uit de jaren 90 die op de een of andere manier bommen onder gigantische robotkrabben nog belachelijker maakt. Niet helemaal wat je zou verwachten van een Bomberman -spel, maar op een goede manier.

Als je de klassieke Bomberman -games speelde en dacht: "Wat als dit slechtere camerahoeken had maar veel meer persoonlijkheid?", Is hier je antwoord.