Bangai-O op N64 is pure chaos op de best mogelijke manier. Je bestuurt deze kleine mech die op de een of andere manier honderden raketten tegelijk afvuurt-screenvullende explosies, vijanden overal, en op de een of andere manier zou je het allemaal moeten ontwijken. De eerste paar niveaus misleiden je om te denken dat het gewoon een schiet-em-up is, dan ben je plotseling ricocheting kogels van muren om vijanden rond de hoeken te raken.

Wat me echt krijgt, is hoe het spel je anders doet denken over ruimte. Die krappe gang? Eigenlijk een voordeel wanneer je foto's stuiteren. Die zwerm van 50 drones? Perfect om belachelijke combo's te keren. Het is een van die spellen waar sterven redelijk aanvoelt - je weet meteen dat het jouw schuld was voor het niet timen van de schot.

Ook slaat de soundtrack. Er gaat niets boven het ontwijken van lasers voor een aantal knapperige elektronische beats. Als je van games houdt die creativiteit belonen boven brute kracht, is dit een verborgen juweeltje.