3-D Worldrunner op de NES is eigenlijk ruimte Harrier maar met meer frustratie. Het pseudo-3D-effect was best cool voor 1987, maar man, deze game speelt niet eerlijk. Je gokt constant of sprongen zelfs mogelijk zijn - sommige kuilen zijn net iets te breed, en je weet het niet totdat je al valt. En als er iets je raakt? Onmiddellijke dood.

Om de vier niveaus vecht je tegen een baas, maar er is als werk als werk. Het onthouden van vijandelijke patronen helpt, maar het is niet de leuke soort uitdaging-meer als proef en er op de error. Zelfs toen bestonden er betere games. Misschien de moeite waard om nostalgie te kijken, maar verwacht niet dat je lang blijft hangen.