مرد ، هفتمین حماسه در SNES یکی از آن RPG هایی است که به شما می چسبد - بیشتر به این دلیل که به بهترین وجه وحشیانه است. شما از هفت شخصیت بسیار متفاوت انتخاب می کنید (من ابتدا با شوالیه دیو رفتم ، به دلیل البته) ، و درست از خفاش ، بازی دست شما را نگه نمی دارد. زرق و برق دار Overworld برای زمان خود ، تمام رنگهای مودبانه و شهرهای کوچک عجیب و غریب ، اما آن برخوردهای تصادفی؟ اگر مراقب نباشید ، آنها را خراب می کنند.

جالب اینجاست که چگونه هر قهرمان کاملاً متفاوت بازی می کند - جادوی Elf احساس قدرت می کند تا زمانی که متوجه شوید او چقدر اوس است و دفاع از پسر روبات مجنون است اما او مانند جهنم کند است. Rune Hunt ساده به نظر می رسد تا زمانی که متوجه شوید برخی از NPC ها مستقیماً به شما دروغ می گویند که کجا بروید. حرکت ترول کلاسیک دهه 90.

هشدار منصفانه: مشکل سنبله ها افسانه ای هستند. اصولاً Grinding اجباری است ، و شخصیت های رقیب کنترل شده AI که همان رون ها را شکار می کنند؟ آنها در بدترین زمان شما را کمین می کنند. اما چیزی که به طرز عجیبی رضایت بخش است در مورد ضرب و شتم در نهایت ضرب و شتم آن رئیس پس از شش تلاش. فقط کنترلر خود را پرتاب نکنید.