Dostum, SNES'deki 7. destan , sizinle yapışan RPG'lerden biridir - çoğunlukla en iyi şekilde acımasız olduğu için. Yedi çılgınca farklı karakterden seçim yapıyorsunuz (önce Demon Knight ile gittim, tabii ki) ve yarasadan hemen sonra, oyun elini tutmuyor. Overworld'ün zamanı için muhteşem, tüm karamsar renkler ve garip küçük kasabalar, ama bu rastgele karşılaşmalar mı? Dikkatli değilsen seni mahvedecekler.

Havalı olan, her kahramanın tamamen farklı oynadığıdır - ne kadar yumuşacık olduğunu anlayana kadar elfin büyüsü aşırı güçlenir ve robot adamının savunması delidir ama cehennem kadar yavaştır. Rune Hunt, bazı NPC'lerin nereye gideceğiniz konusunda size doğrudan yalan söyleyeceğini fark edene kadar basit geliyor. Klasik 90'ların trol hareketi.

Adil Uyarı: Zorluk sivri uçları efsanevi. Grinding'in temelde zorunlu ve aynı runları avlayan AI kontrollü rakip karakterler mi? En kötü zamanlarda seni pusuya düşürecekler. Ama altı denemeden sonra bir patronu yenmek için garip bir şekilde tatmin edici bir şey var. Sadece denetleyicinizi atmayın.