Metroid on NES یکی از آن بازی هایی است که از زمان خود احساس می کند - شما در این ایستگاه فضایی بی نظیر و جدا شده با چیزی جز یک توپ بازوی کوچک و کوچک شروع می کنید و ناگهان در پیچ و خم تونل های پر از موجودات بیگانه عجیب گم می شوید. موسیقی به تنهایی این پرشور تنهایی و تقریباً وحشت زده را که با شما می چسبد ، می بخشد.

کنترل ها یک ثانیه برای عادت کردن (Z برای شلیک ، X به پرش - چرا نینتندو مانند این بود؟) ، اما پس از کلیک کردن ، شما به توپ های مورف می چرخید و برای به روزرسانی موشک های پنهان مانند طبیعت دوم آن می چرخید. فقط انتظار نداشته باشید که دستگیری دستی داشته باشید-پیکربندی کنید که به کجا بروید ، نیمی از سرگرمی (یا ناامیدی ، بسته به میزان گم شدن شما) است.

همچنین ، آن پیچش نهایی؟ هنوز هم حتی در حال حاضر متفاوت است.