Final Fantasy III - Darkstar (یا FF6 ، اگر شما یک خلوص هستید) یکی از آن RPG های SNES است که فقط با شما می چسبد. درست از همان ابتدا ، شما به این دنیای عجیب و غریب و عجیب و غریب و مغ و Meets-Magic پرتاب می شوید که در آن سربازان در Magitek Armour از طریق برفی ها غرق می شوند و دختری با قدرت های مرموز به سختی از آدم ربایی فرار می کند. حال و هوای تاریک است ، اما چیزی عجیب و غریب در مورد آن نیز وجود دارد.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه بازی وقت خود را تلف نمی کند - در ساعت اول ، شما سه حزب مختلف را کنترل می کنید ، یک قلعه را آتش می زنید و گزینه هایی را انتخاب می کنید که بعداً مهم است. Sprites برای یک بازی 16 بیتی ، به ویژه جلوه های طلسم ، زرق و برق دار است. و آن صحنه اپرا؟ هنوز به من لرز می دهد.

این همه عذاب و غم و اندوه نیست. جذابیت های عجیب و غریب در لحظاتی مانند طغیان قطار شبح یا تماشای برف پرتاب یتی در حیوان خانگی خود وجود دارد. بازیگران مانند افراد واقعی احساس می کنند ، نه فقط آرکیپت ها - حتی شخصیت های اختیاری عمق غافلگیرانه ای دارند. فقط در نیمه راه به نقشه جهانی متصل نشوید.

اگر فقط RPG های مدرن را بازی کرده اید ، نبردهای فعال ممکن است عادت کنند ، اما ارزش آن را برای موسیقی متن فیلم به تنهایی دارد. این بازی است که باعث شد عاشق ژانر شوم.