Final Fantasy III - Darkstar (veya FF6, eğer bir safsanız), sadece sizinle yapışan SNES RPG'lerinden biridir. En başından beri, Magitek zırhındaki askerlerin kar alanlarından geçtiği ve gizemli güçleri olan bir kızın zar zor kaçak kaçırdığı bu garip, steampunk-toplantı dünyasına atıldınız. Ruh hali karanlık, ama bu konuda garip bir şekilde umutlu bir şey var.

Sevdiğim şey, oyunun nasıl zaman kaybetmediğidir - ilk saatte üç farklı partiyi kontrol ediyorsunuz, ateşe bir kale koyuyorsunuz ve daha sonra önemli olan seçimler yapıyorsunuz. Sprite, 16 bitlik bir oyun, özellikle de büyü efektleri için muhteşem. Ve o opera sahnesi? Hala bana ürperiyor.

Yine de hepsi kıyamet ve kasvet değil. Bir hayalet trenini süpürmek veya evcil hayvanına kar atma kar izlemek gibi anlar için garip bir cazibe var. Oyuncular sadece arketipler değil, gerçek insanlar gibi hissediyor - isteğe bağlı karakterlerin bile şaşırtıcı derinliği var. Sadece yarıya kadar dünya haritasına çok fazla bağlı olmayın.

Sadece modern RPG'ler oynadıysanız, aktif zamanlı savaşlar alışmak biraz alabilir, ancak sadece film müziği için buna değer. Bu türe aşık olmamı sağlayan oyun.