Yani sihirli mum - bu eski NES RPG - bir şeytanı tamamen erimeden önce tuzağa düşürmek için yanan bir muma karşı yarıştığınız bu vahşi öncülle başlar. Lukas olarak oynuyorsunuz, bir tuhaflık partisi topluyorsunuz (çünkü gerçek olalım, RPG partileri her zaman tuhaflarla doludur) ve Dreax'ın her şeyi bozmasını nasıl önleyeceğinizi anlıyorsunuz.

Bu klasik yukarıdan aşağıya manzaraya sahip, ama benimle sıkışmış olan iş sistemiydi. Nakite mi ihtiyacınız var? Partiniz, mum yanmadan önce daha iyi bir ekipman almanın tek yolu olduğunu fark edene kadar sıkıcı geliyor - odun veya balıkçılık gibi - gerçekten çalışabilir. Zaman baskısı, küçük kararları bile garip bir şekilde gergin hale getirir. İki kez yeniden başlattığımı hatırlıyorum çünkü mum sadece… damlamaya devam ederken aptal taraftaki şeyleri boşa harcadım.

Kesinlikle "Bekle, bu NES üzerindeydi?" Beklediğinizden daha fazla derinliğe sahip oyunlar.